''සර් මේ දැන් කෝල් එකක් ආවා වජිරාරාම පාරෙ අඵතින් පදිංචියට ආපු කට්ටියක් ඉන්න ගෙදරකින් පුදුම විදිහේ කුණු ගඳක් එනවා කියලා. දවස් දෙකක් විතර තිස්සේ දොරවල් ජනෙල් වහලලු . කවුරුත් ඉන්න බවක්පේන්නෙත් නෑලු ,අද දවල් ඉදන් ගඳ ඉවසන්න බැරි තරම් වැඩී කියලා පොඩ්ඩක් ඇවිල්ලා බලන්න කියලා කියන්නේ.''
මහ පාන්දර පටන් අරන් පැය දොලහක විතර ඩියුටිය ඉවර වෙන්න තව පැය දෙකක් විතරක් ඉතුරු වෙලා තියෙනකොට පුරුද්දක විදිහට රාජකාරී කාලය දික් කරන්න දෙවියෝ එවන මේ වගේ දුරකථන ඇමතුම් සතියට හතර පාරක් විතර එන එක දැන් ජිවිතේම කොටසක් වෙලා . Thanks God
''වෙන කවුරුත් නැති වෙයිද ජයසිරි, හෙන බඩගින්නේ ඉන්නේ , දවල්ට කන්න වෙලාවක් ආවේ නෑනේ හරියට ''
''අනිත් මහත්තුරු සේරම ඕෆ් එක දාලා සර් , ට්‍රැ‍ෆික් සරුයි , සරුයි විතරයි ඉතුරු හෙට ඉරිදා නිසා කට්ටිය වෙලාවටම ඕෆ් වෙලා .''
"OIC මහත්තයාට කිව්වද?"
"ඔව් සර් එනවා කිව්වා යන්න , කුරුප්පු සර්ටත් ලෑස්ති වෙන්න කිව්වා යන්න.” ජීවිතේ එහෙමයි , බැදපු නැති උන්ට කෲරයි.
"හරි මම ටක්ගාලා තේ එකක් බිලා එන්නම් එහෙනම් සර් ලෑස්ති වෙලා එන්න කලින්"
***********************************************************************
මම දන්නේ නෑ මේක කිව්වට ඔයාලා විශ්වාස කරයිද කියලා . මට දැන් අවුරුදු විසි 28ක් වෙනවා. මේ අවුරුදු විසි අටෙන් වැඩිම කාලයක් මම හිටියේ කූඩුවක් ඇතුලේ . ඔව් යකඩ දැල් ගහපු යකඩින්ම හදපු කූඩුවක් ඇතුලේ . බිමට ලෑලි අතුරලා තිබුනා . ඒ ලෑල්ලට යටිනුත් තියෙන්නේ යකඩ දැලම තමයි. පියන් දෙකේ දොරට ලොකු ඉබ්බෙක් දාලා තිබුනා. ඉස්කෝලේ ගියපු කාලේ හැරුනාම එයාලා මාව මේ කූඩුවෙන් එලියට ගත්තෙම නැති තරම්. කාලය යන එක ගැන මට මහ ලොකු හැගිමක් තිබුනේ නෑ. දැන් දවල්ද රැ ද කියලාදැනගෙන හිටියෙත් නෑ . තනිකාමරයක් ඇතුලේ සේරම දොරවල් ජනෙල් වහලා ලයිට් එලියෙන් විතරක් කාලයක් ඉන්නකොට ඒ වගේ කාලය ගැන හැගිමක් නැති වෙන එකඅමුතුදෙයක්‍ නෙවෙයිනේ.
මට කූඩුවෙන් වත් ගෙදරින් වත් එලියට එන්න අම්මා කවදාවත් ඉඩ දුන්නේ නෑ. මගේ පෙනුම නිසාද දන්නේ නෑ. අන්තිමට කන්නාඩියෙන් මූණ බලකොට වයසට වඩා ටිකක් වැඩිමල් පෙනුමක් තිබුනට එහෙම ලොකුවට ප්‍රශ්ණයක් මට තේරුනේ නෑ.
කූඩුව ඇතුලේ පොඩි ඉඩට දැන් මම පුරුදුවෙලා වුනත් දුක හිතෙන එක නතර කරගන්න බෑනේ. එහෙම අමාරුම වුන දවසක මම අඩනවා. එහෙම වුනාම මම දන්න විදිහට අම්මා මාව නලවන්න ඕනේ වුනත් කවදාවත් එහෙම දෙයක් වුනේ නෑ. ඉස්කෝලෙ ඉවර වුනාට පස්සේ තාත්තා මට ගහන එකත් සික‍රට් කොට වලින් මාව පුච්චන එකත් දවසේ එක අංගයක් වූනාත. දකුණු අත සම්පූරණයෙන්ම පිරිලා තියන්නේ පිච්චුන තුවාල වලින් . උඹ අපේ පවුලට ආපු සාපයක් , පර බල්ලා කිය කිය තාත්තා මට බෙල්ට් වලනි ගහනකොට අම්මා කලේ ඒ දේවල් දිහා බලාගෙන හිටපු එක විතරයි. මම එයාලට කිසිම වරදක් නොකර මට මේ විදිහට සලකන්නේ ඇයි.
***********************************************************************
සීන් විසිට් එකට OIC ත් මුලින් යනවා කියන්නේ මේක ටිකක් ලොකු කේස් එකක් වෙන්න ඕනේ. ලොකුද පොඩිද අදාල නෑ රාජකාරි දිනයක ඔබ අවිවාහක ආදුනික නිලධාරියෙක් නම් ඒ කේස් එකට අනිවාර්්‍යයෙන් යන්න ඕනේ. කලිනුත් කිව්වේ , තනිකඩයින්ට මේකේ ජීවිතේ අමාරුයි.
කැන්ටින් එකක් නොතිබුන නිසා පොලිසිය ඉස්සරහා තිබුන තේ කඩේ අපි හැමෝම කැන්ටිමක් කරගෙන තිබුනා . මහ ලොකු වෙලාවක් තිබුනේත් නැති වුනත් දවල්ට කාලානැති ඇරියස් එක අල්ලනත් එක්ක බිත්තර ආප්ප දෙකකුයි ප්ලේන ආප්ප තුනක් එක්ක , මගේ ස්පෙශල් ටී එකෙන් කොප්ප දෙකකුත් විනාඩි 10ක් වගේ ඇතුත හිස් කර ගන්න පුලුවන් වුනා. ඕෆ් වෙන්න පොඩි වෙලාවක් තියාගෙන ආපහු යන්න වුන රාජකාරිය ගැන හිතේ එකතු වෙලා තිබුන කළු වලාකුටික බඩගින්න නිවුනට පස්සේ ටිකෙන් ටික අඩු වෙන් පටන් ගත්තා . බඩ පිරුනට පස්සේ හිත එකලස් කරගන්න ලේසි වෙනවා කියන කථාව ඇත්තක් වෙන්න ඇති. බන අහන්න එන බඩගිනිකාරයෙක්ට මුලින්ම ඒ ගින්න නිවාගන්න උදව් කරන්න කියලා බුදු හාමුදුරුවෝ කියන්න ඇත්තෙත් මේ නිසා වෙන්න ඇති.
තව විනාඩි 10කදී මමත් ස්ථානාධිපති තුමාත් , තවත් පොලිස් නිලධාරින් පස් දෙනෙකුත් , අලූතින් පොලිසියට ලැබුන scopion ජිප් එකේ වෙල් යායාක් මැදින් රත්නපුර කඳු පැත්තට බලාගේන යන ගමන් හිටියා. පාර හොදට තිබුනත් , පොලිස් ඒරියා එකේ කොනක තිබුන ගමක් නිසා සිද්දිය වුනු තැනට යන්න අපිට තව විනාඩි 15ක් විතර ගතවේවි.
"අපරාදේ සර් ආවේ. මට ගිහිල්ලා බලන්න පුලුවන් කම තිබුනා" මම එහෙම කිව්වේ වාහානේ ඇතුලේතිබුන නිහඩ බව බිදින්න හිතාගෙන. පුද්ගලික ජීවිතේත් පරික්ෂක ශේනියේ නිළ්‍ධාරීන් විතරක් ඉන්න තැනකත් හැරුනාම අපේ ස්ථානාධිපති තුමා තරමක නිහඩ චරිතයක් .
''සිද්ධිය මොකද්ද කියලා හරියටම දන්නේ නැතත් කෝල් එකේ විදිහට වෙලා තියන දේ අපිට අනුමාන කරන්න පුලුවන්නේ කුරුප්පු . ළඟදි පදිංචියට ආපු පිරිසක් ඉන්න ගෙදරක් , දවස් කීපයකින් කවුරුත් දැකලා නෑ , දැන් ගේ පැත්තෙන් තද ගඳක් එනවා. ඒ ඇතුලේ කවුරු හරි මැරිලා කියලාහිතන එක රොකට් සයනස් නෙවෙයිනේ. මේ සිද්ධියට මට කොහොමත් යන්න වෙනවානේ . ඉතිං මුලින්ම ගිහිල්ලා සින් එක විසිට් කරන එක වැඩිය හොදයි.''
''මම ඒ පැත්තේ ඉන්න අපේ ඥාති කෙනෙක්ට කෝල් එකක් දිලා බැලුවා . ඒ ගෙදර කීප දෙනෙක් හිටියලු සර් , බොහෝ වෙලාවට මර්ඩර් එකක් වෙන්න ඇති. පිටිපස්සේ සිට් එකේ හිටපු සැරයන් තුමත් කට ඇරියා. කුරුප්පු සර්ට අද ඔන්න ඉගනගන්න දේවල් නම් ගොඩක් තියේවී. මේවගේ කරන පලවෙනි කේස් එකනේ.''
මමත් ස්ථානාධිපති තුමත් දෙන්නම ඔළුව වැනුවේ එකම වෙලාවෙ.
***********************************************************************
ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ නම් පොඩි නිදහසක් තිබුනා උදේ පහට විතර කූඩුව ඇරුනා . හොදපු නිල ඇඳුම් හම්බ වුනාට ඒවා කවදාවත් මැදලා තිබුනෙ නෑ . ඒවා මදින්න මට එහෙම උවමනාවක්වත් තේරුමක්වත් තිබුනේත් නෑ. දෙක වසරේ ඉදන් හැමදාම ඉස්කෝලෙට ගියේ තනියම . මාව එක්කගෙන යන්න උවමාවක් තිබුනේ නෑ. කෑම හම්බවුනා සමහර දවසට. නැති දවසට කැන්ටිම ගාව ඉදලා එක එකාගෙන් කැල්ල කෑල්ල ඉල්ලා ගත්තා.
දවල් කෑමට දෙයක් බොරැල්ල උපවංශෙන් හොරකම් කරන්න පුලුවන් වුන දවස් වලදීහවසට මම ගෙදර ගියේ නෑ. කූඩුව අප්පිරියයි. එහෙම දවසට හවස් වෙනකල් බොරැල්ල පුරාම ඇවිදලා රෑ වේගෙන එනකොට ඉස්කෝල වත්තට ආයෙම පනිනවා. චිත්‍ර කාමරේ නිදාගන්න කියාපුතැන. සීතලත්නැති රස්නෙත්නැති අමුතු වටපිටාවක් තිබනා . දෙපාරක් විතර එතන නිදාගෙනඉදලා උදේ අහුවුනාට මම තැනනම් වෙනස්කලේ නෑ.
පන්තිවල උන් හේතුවක් නැතුව මට ගැහුවා. උන්ගෙ අතේ පයේ හිරි ඇරගන්න ගත්තෙ මාව. විකුම් ලගට වරෙන් කියලා අහේතුකව මාව වැටෙනකල් ගහනවා. ගුටි කාලා ගුලිවෙනවා හැරෙන්න ආපහු උන්ට ගහන්න විදිහක් මට තේරුනේ නෑ.
එකොලහ වසරේ හිටියත් මට කිසිම අකුරු හතර පහක වචනයක් කියවාගන්න බෑ. ඒවා පොත පුරාම එහෙ මෙහෙ දුවනවා පේනවා.ගානක් හදන්න බෑ. ඉලක්කම් කියවන් බෑ, චිත්‍රයක් අදිනකොට පාට එහා මෙහා වෙන්නේ කොහොමද කියලා තේරෙන්නේ නෑ…….. ඉංග්‍රීසි ???? ඒ මොනවද….
***********************************************************************
අතර මගදි තැන් දෙකකි විතර අහලා හරියටම සිද්ධියට වෙලා තියනවා කියන නිවස ලගට එනකොට වෙලාව හවස පහ හමාර විතර වෙලා. වටින් ගොඩින් කලුවර වැටිගෙන එන වෙලාව. කොහොමත් කඳුකර පැතිවලට අනිත් පැති වලට කලින් කලුවර වැටෙන එක සාමාන්‍ය දෙයක්. ගේ‍ට්ටුවක් හෝ වැටක් නොතිබුන ඉඩමට ජීප් එක කෙලින්ම ඇතුල් කරලා ගේ ඉස්සරහම නතර කලා .
තරමක් හොදින් නඩත්තු කරපු බවක් පෙනෙන්න තියන පර්චස් 15 ක විතර ඉඩමක් ගිනිකොන දිග පැත්තට මුහුණදාලා හදපු තනි තට්ටුවේ ගෙදරක්. ඉඩමත් එක්ක සලකලා බලනකොට ගෙදර නම් තරමක අපුල ගතියකටයි පෙනෙන්න තිබුනේ . වත්තේ කොනකට වෙන් කොට තාප්පයක් බැඳලා තිබුනු බොලොක්ක ලිඳ නම් ටිකක් අමුතුයි. මේ පලාත්වල අඩි පහක් කපනකොට වතුර තියනවානේ ඉතිං එහෙම ගොඩක් ගැඹුරට කපපු ලිං දකින්න ටිකක් අමාරුයි. වත්තේ කොන් දෙකක් සරුවට හැදිලා තිබුන රඹුටන් ගස් දෙකකි දවස් කීපයක් තිස්සේ වැටුන කොල රොඩු එකතු වෙලා තිබුන නිසා තරමක අපිලිවල ගතියකුත් නොතිබුනාම නෙවෙයි.
හැම දේයකටම වඩා විශේෂ ඒ පලාතම වැහිලා තිබුන ඉවසාගන්න බැරි කුණු ගද , කොල් කරලා තොරතුර දීපු මිනිස්සු සාදාරණයි. එහෙම ගඳක් උ‍හුලගෙන ඉන්න එක ලේසි නෑ .
වාහනෙන් බැහැපු ගමන් හැම කෙනෙකුගේම අත් නහය ගාවට ආවේ නිරායාසයෙන්මයි. ගෙදර කවුරුත් ඉන්න බවක් පේන්න තිබුනේ නෑ . පාලු මූසල ගතියකින් වට පිටාව වැහිලා තිබුනේ . ගේ ඉස්සරහා දොරට තට්ටු කලාට අරින්න කවුරුත් නැති බව දැන දැනම වුනත් සිරිතක් විදිහට අපි එහෙම කලා . කිසිම ජනේලයක් ඇරලා තිබුනේ නැතත් . ලෑලි ගහලා වහලා දාලා තිබුන එක ජනේලයක් අනිත් ඒවාට වඩා විශේයෙන් පෙනුනා . සමහර විට කාමරේ ඒ සී කරලා ඇති . එත් එහෙම මැශින් එකක් ඇති බවට වෙන සාක්ෂියක් පේන්න තිබුනේ නෑ.
ගේ ඇතුලට යන්න ඕනේ කියලා අපි තීරණය කලා. ඉස්සරහා දොර ලොක් කරලා තිබුනේ නෑ . අගුල කරකවපු ගමන් නිකන්ම දොර ඇරිලා ගියා . එත් එක්කම ඇතුලේන් ආපු ගඳ ඉවසාගත්තු විදිහ මට අදටත් ගැටලුවක් . ටික වෙලාවකට කලින් කාපු ආප්ප ආපහු කට ඇතුලටම එන්න ගියේ තත්පර දෙක තුනයි . මට විතරක් නෙවෙයි තවත් කීප දෙනෙකුට එහෙමයි කියලා මම දැක්කට පස්සේ තමයි හිතට ටිකක් හරි ගියේ. කිසිම විදුලි ආලෝකයක් දැල්විලා නෑ . අනිත් හැම කෙනෙකුටම එලියෙන් ඉන්න කියලා මමත් ස්ථානාධිපති තුමත් විතරක් ගෙදරට ඇතුල් වුනා . තියන හැම අඩිමකටය නිල මැස්සෝ සීයක් විතර පෑගෙන්න ඇති. මුලු ගෙදරම බිම වැහිලා තිබුනේ නිල මැස්සන්ගෙන් . සාමාන්‍ය මැස්සෝ වගේ මොකක් හරි බාදකයක් තමන්ගේ පැත්තට එනකොට උන් අයින් වේන්නේ නෑ . ඉතිං කරන්න දෙයක් නෑ.
සාලෙත් කාමර කීපයකුත් බැලුවට අපිට කිසිම දෙයක් හම්බ වුනේ නෑ . ඒ අතරෙ තමයි කහපාටින් පින්තාරු කරලා තිබුන පොඩි දොරක් තිබුන ගබඩා කාමරේ දොර මම ඇරලා බැලුවේ . අදුරට ඇහැ හුරුවෙලා තිබුන නිසා නෙවෙයි නම් එ දේ මට දැක ගන්න වෙන එකක් නෑ . ඒ අඩි තුනේ තුනේ ගබඩා කාමරය ඇතුලෙන් ලඟදි බිත්තිය කඩලා හලා තිබුන පැති දොරක් තියනවා . ගබඩා කාමරේ දොර ඇරෙන්නේ කාමරෙ ඇතුල් පැත්තට ඒ දොර ඇරුනාම අළුත් දොර පේන්න‍ෙ නැති විදිහට වැහිලා යන්න තමයි හදලා තිබුනේ .
'' සර් මෙතන හැංගිච්ච දොරක් තියනවා කියන පරක්කුවට oic මහත්තයා එතන. ''
